بررسی ارتباط بین افسردگی با سابقه خودزنی و برخی متعیرهای جمعیت شناختی در سربازان مراجعه کننده سرپایی به یک کلینیک نظامی

سابقه و هدف: پژوهشها و مقالاتی که در حال حاضر منتشر شدهاند حاکی از رشد فزاینده مطالعات در خصوص افسردگی در میان اقشار مختلف جامعه است. اما تعداد اندکی از پژوهشگران به ارزیابی سلامت روان در سربازان پرداختهاند. این مطالعه با استفاده از یک مقیاس خود گزارشدهی به بررسی افسردگی در سربازانی پرداخته است که به خاطر مشکلات جسمانی به یک بهداری نظامی مراجعه کرده اند. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی مقطعی تعداد 301 سرباز مشغول به خدمت در ارتش که به یکی از بهداریهای سرپایی نظامی تهران در سال86-1385 مراجعه کرده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. ویرایش فارسی پرسش نامه بک BDI-22)) جهت مشخص کردن درجه افسردگی نمونهها و تعیین ارتباط احتمالی برخی از متغیرهای جمعیت شناختی با آن مورد استفاده قرار گرفت. مصاحبه با بیماران جهت تشخیص خودزنی توسط یک پزشک انجام شد. سپس دادهها توسط نرم افزار SPSS (ویرایش 12) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از 301 سرباز مورد پژوهش (با میانگین سنی 02/2±49/21) 9/31% سالم و 6/6% افسردگی شدید داشتند. بین افسردگی و خود زنی ارتباط معنیدار آماری دیده نشد (05/0p). بحث و نتیجه گیری: تعداد زیادی از سربازان، مبتلا به مشکلات روانی تشخیص داده نشده از جمله افسردگی میباشند. به نظر میرسد مداخلات در خصوص کاهش افسردگی و مشکلات عاطفی در میان سربازان ضروری باشد.